Джардинс 10 мг № 30 табл п/плён оболоч , шт

Сипаттама

Дәрілік препаратты медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулық

Саудалық атауы

Джардинс^®

Халықаралық патенттелмеген атауы

Эмпаглифлозин

Дәрілік түрі, дозасы

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 10 мг, 25 мг

Фармакотерапиялық тобы

Ас қорыту жолы және зат алмасу. Диабет кезінде қолданылатын дәрілік препараттар. Қандағы глюкоза деңгейін төмендететін препараттар,инсулиндерді қоспағанда. Глюкоза 2 типінің натрийге тәуелді тасымалдағышының тежегіші. Эмпаглифлозин.

ATХ коды: A10BK03

Қолданылуы

Джардинс^® препараты бақыланбайтын 2 типті қант диабеті бар ересек пациенттерге диетаға және дене жаттығуларына толықтыру ретінде көрсетілген

- метформин жақпаушылығы кезінде монотерапия ретінде

- диабетті емдеуге арналған басқа препараттарға қосымша ретінде.

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- препараттың әсер етуші затына немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер

Диуретиктер. Эмпаглифлозин тиазидтік және ілмектік диуретиктердің диурездік әсерін күшейтуі, сондай-ақ сусыздану және гипотензия қаупін арттыруы мүмкін.

Инсулин және инсулин секрециясының стимуляторлары. Инсулин және сульфонилмочевина туындылары сияқты инсулин секрециясының стимуляторлары гипогликемия қаупін арттыруы мүмкін. Сондықтан гипогликемия қаупін төмендету үшін оларды эмпаглифлозинмен біріктірілімде қолданғанда инсулиннің және инсулин секрециясы стимуляторларының дозасын азайту қажет болуы мүмкін.

Фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер

Басқа дәрілік препараттардың эмпаглифлозинге әсері

Деректер эмпаглифлозиннің негізгі метаболизмдік жолы UGT1A3, UGT1A8, UGT1A9 және UGT2B7 уридин-5-дифосфатглюкуронилтрансферазалары арқылы глюкурондану түрінде жүреді деп қорытынды жасауға мүмкіндік береді. Эмпаглифлозин – OAT3, OATP1B1 және OATP1B3 адамның қармау тасымалдағыштарының субстраты, бірақ OAT1 және OCT2 қатысты емес. Эмпаглифлозин – Р-гликопротеиннің (Р-gp) және сүт безі обырына төзімді ақуыздың (BCRP) субстраты.

Эмпаглифлозинді УДФ-ферменттер және OAT3 тежегіші – пробенецидпен бірге қабылдау плазмада эмпгалглифлозиннің жоғары шекті концентрациясының (C_max) 26% артуына және қисық астындағы ауданның (ҚАА) 53% ұлғаюына алып келеді. Осы өзгерістер клиникалық мәнді болып саналмайды.

Эмпаглифлозинге УДФ индукциясының әсері зерттелмеді. Тиімділігінің ықтималды төмендеу қаупіне байланысты УДФ-ферменттерінің белгілі индукторларымен бірге қабылдамау керек.

OAT3 және OATP1B1/1B3 тасымалдағыштарының тежегіші – гемфиброзилмен дәрілік өзара әрекеттесуін зерттеу бірге қабылдаудан кейін эмпаглифлозин C_max 15% артуын, ал ҚАА 59% ұлғаюын көрсетті. Осы өзгерістер клиникалық мәнді болып саналмайды.

Препаратты рифампицинмен біріктіріп қабылдаумен OATP1B1/1B3 тасымалдағыштарының тежелуі эмпаглифлозин C_max көрсеткішінің 75% артуын, ал ҚҚА көрсеткішінің 35% ұлғаюын көрсетті. Осы өзгерістер клиникалық мәнді болып саналмайды.

Р-gp тежегіші – верапамилмен біріктіріп немесе онсыз қабылданатын эмпаглифлозин әсерінің бірдей екені білінді, бұл Р-gp тежелісінің эмпаглифлозинге клиникалық мәнді ықпалын тигізбейтінін айғақтайды.

Дәрілік өзара әрекеттесу зерттеуі препаратты метформин, глимепирид, пиоглитазон, ситаглиптин, линаглиптин, варфарин, верапамил, рамиприл, симвастатин, торасемид және гидрохлоротиазидпен біріктіріп қабылдаудың эмпаглифлозин фармакокинетикасына ықпал етпейтінін көрсетті.

Эмпаглифлозиннің басқа дәрілік препараттарға әсері. Эмпаглифлозин CYP450 изотүрлерін тежемейді, белсенділігін жоймайды және индукцияламайды. Эмпаглифлозин UGT1A1, UGT1A3, UGT1A8, UGT1A9 немесе UGT2В7 тежемейді. Сол себепті CYP450 және UGT негізгі изотүрлері қатысатын эмпаглифлозин мен онымен бірге қабылданатын осы ферменттердің субстраттары арасындағы дәрілік өзара әрекеттесудің ықтималдығы аз болып саналады.

Эмпаглифлозин емдік дозаларында Р-gp тежемейді. Эмпаглифлозиннің Р-gp субстраттары болып табылатын белсенді заттармен өзара әрекеттесу ықтималдығы аз. Р-gp субстраты – дигоксин мен эмпаглифлозинді біріктіріп қабылдау дигоксин ҚҚА 6% және C_max 14% артуына алып келді. Осы өзгерістер клиникалық мәнді болып саналмайды.

Эмпаглифлозин плазмадағы клиникалық мәнді концентрацияларында OAT3, OATP1B1 және OATP1B3 сияқты адамның қармау тасымалдағыштарын тежемейді. Сол себепті осындай қармау тасымалдағыштарының субстраттарымен дәрілік өзара әрекеттесу ықтималдығы аз болып саналады.

Эмпаглифлозин метформин, глимепирид, пиоглитазон, ситаглиптин, линаглиптин, симвастатин, варфарин, рамипирил, дигоксин, диуретиктер және ішуге арналған контрацептивтер фармакокинетикасына клиникалық мәнді әсерін көрсетпейді.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Диабеттік кетоацидоз

Эмпаглифлозинді қоса, SGLT2 тежегіштерімен ем қабылдаған пациенттерде диабеттік кетоацидоздың (ДКА), оның ішінде өмірге қауіпті және өліммен аяқталатын түрлерінің сирек дамыған жағдайлары хабарланды. Бірқатар жағдайларда ДКА көрінісі қандағы 14 ммоль/л (250 мг/дл) төмен глюкозаның орташа жоғарылаған мәндеріменәдеттен тыс сипатта болды.Эмпаглифлозиндозасын арттыру кезінде ДКА жиілігінің арту-артпауы белгісіз.

Жүрек айну, құсу, анорексия, іштің ауруы, шамадан тыс шөлдеу, тыныстың тарылуы, сананың шатасуы, әдеттен тыс қажып кету немесе ұйқышылдық сияқты спецификалықемес симптомдар дамыған жағдайда ДКА туындау қаупі болуы мүмкін. Осындай симптомдар туындағанда қандағы глюкоза деңгейіне қарамастан, пациентті кетоацидоз дамуы тұрғысынан дереу қарап тексеру керек.

ДКА диагнозы қойылған немесе күмән тудыратын пациенттерде эмпаглифлозин қолданылатын емдеуді дереу тоқтату керек.

Күрделі хирургиялық араласу жасалған немесе күрделі жедел аурулары себепті ауруханаға жатқызылған пациенттерде емдеуде үзіліс жасалуы тиіс.Осы пациенттерде қандағы кетонды денелерге мониторинг ұсынылады, бұл оны несепте өлшеуден гөрі дұрысырақ. Джардинс^® препаратымен емдеуді кетонды денелер деңгейі қалыпқа түскенде және пациенттің жай-күйі тұрақтанғандақалпына келтіруге болады.

Эмпаглифлозин қолданумен емдеуді бастар алдында пациент анамнезіндегі кетоацидоз туындауына бейімдеуі мүмкін факторлар ескерілу керек.

Бета-жасушалар функциясының қоры аз пациенттер (мысалы, 2-ші типті диабетпен және C-пептид деңгейі төменнемесе ересектердің жасырын аутоиммундық диабеті (LADA) барпациенттер немесе анамнезіндепанкреатит барпациенттер), ас ішуді шектеуге немесе ауыр сусуыздануға әкелетін жай-күйлері бар пациенттер, инсулин дозасы азайтылғанпациенттер жәнежедел ауырсынумен, хирургиялық араласумен немесе маскүнемдікпен байланысты инсулинді көп тұтынатын пациенттерөте жоғары ДКА қаупіне бейім болады. Осы пациенттерде SGLT2 тежегіштерін абайлап қолдану керек.

SGLT2 тежегіші қолданылатын ем кезінде ДКА өткерген пациенттерге, егер басқа айқын түрткі болатын фактор анықталмаса және жойылмаса, SGLT2 тежегішін қолданумен емдеуді жаңғырту ұсынылмайды.

1-ші типті диабет бар пациенттерде эмпаглифлозин қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмады; 1-ші типті диабет бар пациенттерді емдеуге эмпаглифлозинді қолдануға болмайды. Клиникалық зерттеулердің шектеулі деректері 1-ші типті диабет бар пациенттерді емдеу кезінде ДКА кездесуі жиі екенін көрсетеді.

Бүйрек функциясының бұзылуы

еШСЖ 60 мл/мин/1,73 м² аз немесе креатинин клиренсі 60 мл/минуттан төмен пациенттергеДжардинс^® препаратын қабылдауды бастауға болмайды.

ШСЖ 60 мл/мин/1,73 м² аз немесе креатинин клиренсі 60 мл/минуттан төмен тұрақты төмендеуімен эмпаглифлозин жағымдылығы жақсы болатын пациенттерге эмпаглифлозиндозасы тәулігіне бір рет 10 мг дейін түзетілуі немесе осы деңгейде сақталуы тиіс. Бүйрекфункциясының бұзылулары бар пациенттерге, 45 мл/мин/1,73 м² аз еШСЖ орнықты мәні немесе егер креатинин клиренсі 45 мл/минуттан төмен болса, препарат қабылдауды тоқтату керек.

СБЖ терминалдық сатысындағы пациенттерге немесе диализде жүрген пациенттерге осы топтың пациенттерінде тиімсіз болуына байланысты эмпаглифлозин қабылдауға болмайды.

Бүйрек функциясын бақылау

Препараттың әсер ету механизміне байланысты эмпаглифлозиннің гликемиялық тиімділігі бүйрек функциясына тәуелденеді. Сондықтан бүйрек функциясына бағалау жүргізу ұсынылады:

-эмпаглифлозинмен емдеуді бастар алдындажәне емдеу кезінде мезгіл-мезгіл, жылына бір реттен сиретпей;

-бүйрек функциясына теріс ықпал етуі мүмкін кез келген қатарлас дәрілік препаратпен емдеуді бастар алдында.

Бауыр функциясының бұзылулары

Эмпаглифлозиннің клиникалық зерттеулері барысында бауыр функциясының бұзылу жағдайлары орын алды. Эмпаглифлозин қабылдау мен бауыр функциясының бұзылулары арасында себеп-салдарлы байланыс анықталмады.

Гематокрит жоғарылауы

Эмпаглифлозинмен емдеу кезінде гематокрит жоғарылауы байқалды («Жағымсыз реакциялар сипаттамасы» бөлімін қараңыз).

АҚК азаюының даму қаупі

SGLT2 тежегіштерінің әсер ету механизмінің негізінде емдік глюкозуриямен қатарлас жүретін осмостық диурез артериялық қысымның орташа төмендеуіне әкелуі мүмкін. Сол себепті анамнезінде гипотензия жағдайлары болған, гипертензияға қарсы ем алып жүрген жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерді немесе 75 жастағы және одан асқан пациенттерді емдеуде айрықша сақтық таныту керек.

Организмнің сұйықтық жоғалтуына жол беретін жағдайлар туындағанда (мысалы,асқазан-ішек жолы бұзылысы) эмпаглифлозин қабылдап жүрген пациенттергесусыздану дәрежесін (яғни, физикалық тексеру деректері,артериялық қысымды өлшеу, гематокритті қоса, зертханалық зерттеулер) және электролиттер деңгейін мұқият қадағалау ұсынылады. Организмде су теңгерімінің қалпына келуіне дейін эмпаглифлозинмен емдеуді уақытша тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.

Егде жастағы пациенттер

Эмпаглифлозиннің несеппен глюкоза бөлінісіне әсері осмостық диурезбен байланысты, бұл су теңгеріміне ықпал етуі мүмкін. 75 жастағы және одан асқан пациенттер АҚК төмендеу қаупінің артуына бейім. Эмпаглифлозин қабылдаған пациенттерде, плацебо қабылдаған пациенттермен салыстырғанда, АҚК төмендеуімен байланысты жағымсыз құбылыстар санының өте көп екені байқалды(«Жағымсыз реакциялар сипаттамасы» бөлімін қараңыз). АҚК төмендеуіне әкелуге қабілетті дәрілік препараттарды (мысалы, диуретиктер,ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері) біріктіріп қолданғанда 85 жастан асқан пациенттерде эмпаглифлозинді қолдану тәжірибесі шектеулі, сондықтан Джардинс^® препаратын 85 жастан асқан пациенттерге тағайындау ұсынылмайды («Дозалау режимі» бөлімін қараңыз).

Несеп шығару жолдарының инфекциялары

Эмпаглифлозин қабылдап жүргенпациенттерде, пиелонефрит пен уросепсисті қоса, несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары болды.Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары бар пациенттерде эмпаглифлозин қабылдауды уақытша тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.

Шаттағы некроздық фасциит (Фурнье гангренасы)

SGLT2 тежегіштерін қабылдап жүрген әйелдер мен ерлерде шаттағы некроздық фасциит жағдайлары (Фурнье гангренасы ретінде де белгілі) болды. Бұл шұғыл хирургиялық араласуды және антибиотиктермен емдеуді талап ететін сирек, бірақ күрделі және пациенттер өміріне зор қатер төндіретін жай-күй.

Пациенттер, егер өздерінде ауырсыну, жоғары сезімталдық, эритема немесе қызбамен және дімкәстанумен біріккен жыныс ағзалары немесе шат аумағындағы ісіну сияқты симптомдар біріктірілімі байқалса, дереу дәрігерге қаралу қажет. Некроздық фасциит ізашары урогенитальді инфекция немесе шат абсцесі болуы мүмкін екенін есте сақтау керек.Фурнье гангренасына күмән туындағанда Джардинс^® препаратын қабылдауды тоқтату және емдеуді (антибиотиктер қабылдау мен хирургиялық араласуды қоса) шұғыл бастау қажет.

Аяқтарды ампутациялау

Басқа SGLT2 тежегішін қолдану кезінде аяқтарды (ең алдымен, аяқ башпайларын)ампутациялау жағдайлары санының көбеюі байқалды. Бұл класқа тән әсер болуы белгісіз. Диабеті бар барлық пациент жағдайындағы сияқты,табандарға күнделікті профилактикалық күтім жасау жөнінде пациенттерге кеңес беру маңызды.

Жүрек жеткіліксіздігі

Нью-Йорк кардиологиялық қауымдастығының (NYHA) жіктеуі бойыншаI-II класс пациенттерінде қолдану тәжірибесі шектеулі, алNYHA III-IV класс пациенттерінің қатысуымен клиникалық зерттеулерде эмпаглифлозин қолдану тәжірибесі жоқ.

Несептің зертханалық зерттеулері

Джардинс^® препаратын қабылдайтын пациенттерде әсер ету механизмімен байланысты, несептегі глюкозаны анықтау кезінде оң нәтижелер білінуі мүмкін.

Лактоза мөлшері

Джардинс^®препаратының құрамында лактозабар. Галактоза жақпаушылығымен, лактозалық жеткіліксіздікпен немесе глюкоза-галактозалық мальабсорбциямен байланысты сирек тұқым қуалайтын бұзылулары бар пациенттер аталған дәрілік препаратты қабылдамауы тиіс.

Натрий мөлшері

Джардинс^®препаратының құрамында 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни «құрамында натрий жоқ» дерлік.

Жүктілік және лактация кезінде

Жүктілік. Жүкті әйелдерде эмпаглифлозин қолдану туралы деректер жоқ. Алдын ала сақтану шарасы ретінде жүктілік кезінде Джардинс^® препаратын қабылдау ұсынылмайды.

Бала емізу кезеңі.Эмпаглифлозиннің емшек сүтіне бөлінуі туралы қандай да бір деректер жоқ. Жаңа туған нәрестелер мен сәбилер үшін қаупін жоққа шығаруға болмайды. Бала емізу кезінде Джардинс^® препаратын қабылдау ұсынылмайды.

Фертильділік. Джардинс^® препаратының адамның ұрпақ өрбіту функциясына әсеріне зерттеулер жүргізілмеді.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Джардинс^® препараты автокөлік басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне мардымсыз әсер көрсетеді. Пациенттер Джардинс^® препаратын (әсіресе, сульфонилмочевина туындыларымен және/немесе инсулинмен біріктірілімде) қолдану кезінде гипогликемия дамуы мүмкін екендіктен, көлік құралдарын және механизмдерді басқару кезінде сақтық шарасын қадағалау қажеттілігі туралы ескертілуі тиіс.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Ұсынылатын бастапқы доза монотерапия кезінде және диабетті емдеуге арналған басқа дәрілік препараттармен біріктірілімде қосымша біріктірілген ем кезінде тәулігіне бір рет 10 мг эмпаглифлозин (дозасы 10 мг 1 таблетка) құрайды.

Күніне 10 мг дозадағы эмпаглифлозиннің жағымдылығы жақсы болатын және еШСЖ > 60 мл/мин/1,73 м² пациенттер үшін, егер қатаңдау гликемиялық бақылау қажет болған жағдайда, дозаны тәулігіне бір рет 25 мг дейін (дозасы 25 мг 1 таблетка) арттыруға болады.

Ең жоғары тәуліктік доза 25 мг құрайды.

Эмпаглифлозинді сульфонилмочевина туындыларымен немесе инсулинмен біріктірілімде қолдану кезінде гипогликемия қаупін төмендету үшін сульфонилмочевина туындысының немесе инсулиннің дозаларын азайтуға болады.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Эмпаглифлозинді балалар мен жасөспірімдерде қолдану тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмады. Деректер жоқ.

Егде жастағы пациенттер

Пациенттердің осы тобында дозаны түзету қажет емес. Препаратты 75 жастағы және одан асқан пациенттер қабылдағанда айналымдағы қан көлемінің (АҚК) төмендеу қаупінің артуы ескерілу керек. 85 жастағы және одан асқан пациенттерге қолдану тәжірибесінің шектеулі болуы себепті эмпаглифлозинмен емдеуді бастау ұсынылмайды.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттерге дозаны түзету қажет емес. Эмпаглифлозин әсері бауыр функциясының ауыр бұзылуында күшейеді. Бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде эмпаглифлозин қолдану тәжірибесі шектеулі, сондықтан пациенттердің осы тобында ұсынылмайды.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Препараттың әсер ету механизміне байланысты эмпаглифлозиннің гликемиялық тиімділігі бүйрек функциясына тәуелденеді. еШСЖ ≥ 60 мл/мин/1,73 м² бүйрекфункциясының бұзылуында немесе ≥ 60 мл/мин креатинин клиренсінде пациенттерге дозаны түзету қажет емес. еШСЖ 60 мл/мин/1,73 м² аз немесе креатинин клиренсі 60 мл/минуттан төмен пациенттерге эмпаглифлозин қабылдауды бастауға болмайды.

ШСЖ 60 мл/мин/1,73 м² аз немесе креатинин клиренсі 60 мл/минуттан төмен тұрақты төмендеуі білінетін эмпаглифлозин жағымдылығы жақсы пациенттерде эмпаглифлозин дозасы тәулігіне бір рет 10 мг деңгейінде түзетілуі немесе осы деңгейде сақталуы тиіс.

Бүйрекфункциясының бұзылулары бар пациенттерге, еШСЖ 45 мл/мин/1,73 м² аз құлдырауы орныққан немесе егер креатинин клиренсі 45 мл/минуттан төмен болуы тұрақты болса, препарат қабылдауды тоқтату керек.

Созылмалы бүйрек жеткіліксіздігінің (СБЖ) терминалдық сатысындағы пациенттерге немесе диализде жүрген пациенттерге эмпаглифлозиннің тиімсіздігіне байланысты оны қабылдауға болмайды.

Дәріханалар