Біздің компаниямыз жайлы жалпы ақпарат.
Дәрілік затты қолдану жөнінде
мамандарға арналған
нұсқаулық
Жоқ
Таблеткалар
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 10 мг эналаприл малеаты бар,
қосымша заттар: натрий гидрокарбонаты, лактоза моногидраты, бояғыш зат хинолин сарысы (Е 104), кальций дигидрофосфаты, жүгері крахмалы, тальк, магний стеараты.
Жайпақ, шеттері қиғашталған бір жағында кертігі бар дөңгелек сары түсті таблеткалар
Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар.
Диуретиктермен біріктірілген АӨФ тежегіштері
АТЖ коды С09ВА02
Фармакологиялық қасиеттері
Эналаприл асқазан-ішек жолынан жылдам сіңеді. Сіңу көлемі 60% құрайды. Тамақ эналаприлдің сіңуіне әсер етпейді. барынша жоғары концентрациясына 1 сағат өткенде жетеді. Бауырда эналаприл белсенді метаболит - фармакологиялық әсерді бойына жинақтаушы эналаприлатқа дейін метаболизденеді. Эналаприлаттың қан плазмасындағы барынша жоғары концентрациясына 36 сағаттан кейін жетеді. Эналаприл негізінен эналаприлат түрінде несеппен (60%) және нәжіспен (33%) шығарылады.
Эналаприлат организмнің көптеген тіндеріне негізінен өкпеге, бүйрек пен қан тамырларына өтеді. қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы - 50-60%. Эналаприлат одан әрі қарайғыметаболизмге ұшырамайды және несеппен 100% шығарылады. Эналаприл мен эналаприлаттың бүйрек клиренсі 0,005 мл/с (18 л/сағ) және тиісінше 0,00225-0,00264 мл/сағ (8,1-9,5 л/сағ) құрайды. Бірнеше сатыда шығарылады. Эналаприлдің көп реттік дозаларын тағайындағанда эналаприлаттың қан сарысуынан шығарылу кезеңі шамамен 11 сағатты құрайды. Эналаприл мен эналаприлат плаценталық бөгет арқылы өтіп, омырау сүтінен бөлініп шығады.
Эналаприлат қан ағысынан гемодиализ және перитонеальдық диализ кезінде аласталады.Эналаприлаттың гемодиализдік клиренсі 0,63-11,03 мл/с (38-62 мл/мин); 4 сағаттық гемодиализден кейін эналаприлаттың сарысулық концентрациясы 45-57% азаяды.
Бүйрегінің қызметі төмендеген емделушілерде препараттың шығарылуы төмендейді, бұл әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі айқын емделушілерде дозаны бүйрек қызметіне сәйкес түзетуді талап етеді.
Бауырының жеткіліксіздігі бар емделушілерде оның фармакодинамикалық әсері өзгерместен эналаприлдің метаболизмі баяулауы мүмкін.
Жүрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде эналарилаттың сіңуі мен метаболизмі баяулайды, өйткені таралу көлемі төмендейді. Бұл емделушілердебүйрек жеткіліксіздігі болуы мүмкін болғандықтан, оларда эналаприлдің шығарылуы баяулауы мүмкін.
Эналаприлдің фармакокинетикасы қатар жүретін аурулардың есебінен өзгеруі мүмкін.
Гидрохлортиазид негізінен он екі елі ішекте және аш ішектің проксимальдық бөлігінде сіңеді. Сіңуі 70% құрайды және тамақпен бір мезгілде қабылдағанда 10% артады. Барынша жоғары сарысулық концентрациясының деңгейіне 1,5-5 сағат өткенде жетеді. Таралу көлемі 3 л/кг жуық. Қан плазмасының ақуыздарымен байланысуы - 40%. Препарат эритроциттерде жинақталады, жинақталу механизмі белгісіз. Бауырда метаболизденбейді, негізінен бүйрек арқылы: 95% өзгермеген күйінде және 4% жуығы гидролизат-2амино-4хлоро-m-бензенедисульфонамид түрінде шығарылады. Гидрохлортиазид екі фазада шығарылу бейініне ие. Бастапқы фазасындағы жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) 2 сағатты құрайды, түпкілікті фазада (қабылдаудан кейін 10-12 сағат өткенде) – 10 сағатқа жуық. Плаценталық бөгет арқылы өтеді және амниотикалық сұйықтықта жиналады. Кіндік көк тамырының қанындағы гидрохлортиазидтің сарысулық концентрациясы іс жүзінде тура ана сүтіндегідей болады. Амниотикалық сұйықтықтағы концентрациясы кіндік көктамыр сарысуындағы осындай мөлшерден (19 есе) асып түседі. Гидрохлортиазидтің омырау сүтіндегі деңейі өте төмен. Гидрохлортиазид аналары бала емізу кезінде гидрохлортиазид қабылдаған емшектегі балалардың қан сарысуынан байқалмаған.
Егде адамдарда гидрохлортиазид эналаприлдің фармакокинетикасына жағымсыз әсер етпейді, бірақ бұл орайда эналаприлаттың сарысулық концентрациясы жоғары болады. Гидрохлортиазидті жүрек жеткіліксздігі бар емделушілерге тағайындағанда оның сіңуі аурудың дәрежесіне пропорционал түрде – 20-70% төмендейтіні анықталған. Гидрохлортиазидтің Т1/2 28,9 сағатқа дейін артады; бүйрек клиренсі 0,17-3,12 мл/сек (10-187 мл/мин) құрайды (орташа мәндері 1,28 мл/сек (77 мл/мин).
Семіруге байланысты ішекті тұйықтау (шунттау) операциясын өткерген емделушілерде гидрохлортиазидтің сіңуі 30%, ал сарысулық концентрациясы 50% төмендеуі мүмкін.
Эналаприл мен гидрохлортиазидті бір мезгілде тағайындау олардың әрқайсысының фармакокинетикасына әсер етпейді.
Фармакодинамикасы
Энап-Н – біріктірілген препарат, оның әсері құрамына енетін компоененттердің қасиетеріне байланысты.
Эналаприл – АӨФ тежегіші. Эналаприл “алдыңғы дәрі” болып табылады: оның гидролизденуі нәтижесінде АӨФ тежейтін эналаприлат түзіледі. Гидрохлортиазид – тиазидтік диуретик. Натрий мен хлор иондарының шығарылуын арттыра отырып, дистальдық бүйрек өзекшелері деңгейінде әсер етеді.
Біріктіру тиімділігі
Гидрохлртиазидпен емдеудің басында натрий мен сұйықтықтың шығарылуы нәтижесінде тамырлардағы сұйықтық көлемі төмендейді, бұл артериялық қысымның (АҚ) төмендеуі мен жүрек лоқсытуының азаюын туындатады.
Гипонатриемияның және организмдегі сұйықтық көлемінің азаюы салдарынан ренин-ангиотензин-альдостеронды жүйенің белсенділігі артады. Ангиотензин ІІ концентрациясының реакимвті көтерілуі АҚ көтерілуін ішінара шектейді. Емдеуді жалғастырғанда гидрохлортиазидтің тиімділігі жалпы шеткергі қан тамыры кедергісінің төмендеуіне негізделеді. Қанның электролитік тепе-теңдігіне, несеп қышқылына, глюкоза мен липидтерге жасалатын метаболиялық әсерлер ренин-ангиотензин-альдостеронды жүйе белсенділігінің арту нәтижесі болып табылады, бұл гипертензияға қарсы тиімділікті ішінара бейтараптандырады. АҚ-ның қарқынды төмендеуіне қарамастан тиазидтік диуретиктер жүрек пен тамырлардағы құрылымдық өзгерістерін төмендетпейді. Эналаприл гипертензияға қарсы тиімділікті күшейтеді - ренин-ангиотензин-альдостеронды жүйені, яғни ангиотензин ІІ-нің өнімдері мен оның әсерлерін тежейді. Бұған қосымша альдостеронның өндірілуін азайтады және брадикинин әсері мен простагландиндердің бөлініп шығуын күшейте алады.
Эналаприл алдыңғы-және кейінгі жүктемені төмендетеді, бұл сол жақ қарыншаның жүгін жеңілдетіп, гипертрофия мен коллагеннің өсуін азайтады, миокард жасушаларының зақымдануын болғызбайды. нәтижесінде жүректің ырғағы баяулайды және (созылмалы жүрек жеткіліксіздігінде) жүрекке түсетін жүктеме төмендейді, тәж тамырлардағы қан ағысы жақсарады және кардиомиоциттердің оттегіні тұтынуы төмендейді. Осылайша, жүректің ишемияға сезімталдығы төмендейді, сондай-ақ қарыншаның қауіпті аритмияларының саны да төмендейді. Артериялық гипертензиясы және созылмалы жүрек-қан тамыр жеткіліксіздігі ауруы бар емделушілердің ми қан ағысына қолайлы әсер етеді. Гломерусклероздың өршуін болғызбайды, бүйрек қызметін демейді және жақсартады және тіпті, артериялық гипертензиясы өршімеген емделушілерде де созылмалы бүйрек ауруларының өтуін баяулатады.
Гипонатриемиясы, гиповолемиясы және қан сарысуындағы рениннің деңгейі жоғарыемделушілерде АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсері жоғары болады десек те, гидрохлортиазидтің тиімділігі қан сарысуындағы ренин деңгейіне байланысты емес. Сондықтан эналаприл мен гидрохлортиазидті бір мезгілде тағайындағанда гипертензияға қарсы қосымша әсер пайда болады. Бұдан бөлек, эналаприл диуретикалық емнің метаболиялық әсерлерін болғызбайды немесе әлсіретеді және жүрек пен тамырлардағы құрылымдық өзгерістерге қолайлы әсер етеді.
Әр препарат жекелей тиімсіз болғанда немесе бір препаратпен емдегенде препараттың барынша жоғары дозаларын пайдалана отырып жүргізілгенде, бұл жағымсыз әсерлер жиілігін арттырғанда Энап-Н қолданылады. Бұл біріктіру эналаприл мен гидрохлортиазидтің едәуір төменгі дозаларын қолдана отырып, жақсы емдік тиімділікке қол жеткізуге және жағымсыз әсерлердің өршуін төмендетуге мүмкіндік береді.
Препараттың гипертензияға қарсы әсері әдетте 24 сағат бойы сақталады.
Артериялық гипертензияны емдеуді ешуақытта дәрілік заттарды біріктіріп емдеуден бастамайды. Бастапқыда жекелеген компоненттерінің барабар дозалары анықталуға тиіс. Дозалау әр бір емделуші үшін жекелей таңдалуға тиіс.
Белгіленетін доза тәулігіне 1 таблетканы құрайды. Емделушілер таблетканы тамақтану кезінде немесе тамақтанудан кейін аздаған мөлшердегі сумен бүтіндей қабылдауға тиіс. Олар препаратты тұрақты түрде бір ғана мезгілде, дұрысы таңертең қабылдауды дағдыға айналдыруға тиіс. Препараттың кезекті дозасын өткізіп алған жағдайда келесі дозан қабылдауға дейін едәуір көп уақыт болса, мүмкіндігінше жылдамырақ қабылдау керек. Егер келесі дозаны қабылдауға дейін бірнеше сағат қана уақыт қалса,оны күту және тек сол дозаны қабылдау қажет. Ешуақытта дозаны екі еселеуге болмайды.
Қанағаттанарлық емдік тиімділікке қол жеткізілмесе, басқа дәрілік затты қосу немесе емдеуді өзгерту қажет. Диуретиктермен ем қабылдап жүрген емделушілерде емдеуді тоқтату немесе симпатомиметикалық гипотензияны болғызбау үшін Энап-Н препаратымен емді бастауға кемінде 3 күн қалғанда диуретиктер дозасын азайту керек. Емдеудің алдында бүйрек қызметі зерттелуге тиіс.
Емдеу ұзақтығы шектелмеген.
Бүйрек қызметі бұзылуы кезінде дозалау
Креатинин клиренсі 0,5 мл/сек астам немесе сарысулық креатинині 265 Ммоль/лаз (3 мг/100 мл) аз емделушілерге энап-Н препаратының әдеттегі дозасы тағайындалуы ықтимал.
Гипертензияға қарсы басқадай дәрілерді, барбитураттарды, үшциклдық антдепрессанттарды, фенотиазиндерді және есірткілік дәрілерді, сондай-ақ алкогольді бір мезгілде қабылдау Энап- препаратының гипертензияға қарсы әсерін күшейтеді. Анальгетиктер мен қабынуға қарсы стероидты емес препараттар, емдәмдегі тұздың көп мөлшері, колестираминді немесе колесиполды бір мезгілде қабылдау Энап-Н препаратының тиімділігін төмендетеді.
Энап-Н препаратынжәне литий препараттарын бір мезгілдеқолдану литиймен улануды туғызады, өйткені эналаприл мен гидрохлортиазид литийдің шығарылуын төмендетеді. Қан сарысуындағы литий концентрациясын қадағалау қажет және оның дозалануы тиісінше үзетіледі. Мүкіндігінше Энап-Н және литий препараттарын бір мезгілде қолданудан аулақ болу қажет.
Энап-Н препаратын және абынуға қарсы стероидтық емес препараттарды және анальгетиктерді бір мезгілде қолдану (простагландиндер синтезін тежеу салдарынан) эналаприлдің тиімділігін төмендетуі және бауыр қызметінің және/немесежүрек жеткіліксіздігінің нашарлау қаупін арттыруы мүмкін. Кейбір емделушілерде бір мезгілде емдегенде сонымен бірге эналаприлдің емдік тиімділігі төмендеуі мүмкін, сондықтан емделушілер мұқият бақылауда болуға тиіс. Калий сақтағыш дуретиктермен (спиронолактон, амилорид, триамтерен) немесе калийді қосу асқын калиемияны туығызуы мүмкін.
Аллопуринолмен, цитостатиктермен, иммундепрессанттармен немесе жүйелік кортикостероидтармен бір мезгілде тағайындау лейкопенияға, анемияға немесе панцитопенияға себепші болуы ықтимал, сондықтан гемограмманы ұдайы бақылау қажет.
Эналаприлді және циклоспоринді бір мезгілде қолданған кезде сақ болған жөн.
Суььфонамидтерді және сульфонилмочевина тобындағы ішетін гипогликемиялық дәрілерді бір мезгілде тағайындау жоғары сезімталдық реакциясына себепші болуы мүмкін (түйіспелі жоғары сезімталдық болуы ықтимал).
Жүрек гликозидтерімен бір мезгілде тағайындағанда сақ блу қажет. Ықтимал гиповолемия, гиопгликемия мен гипомагниемия гликозидтердің уыттылығын жоғарылатуы мүмкін.
Кортикостероидтармен бір мезгілде тағайындау гипогликемия қаупін арттырады. Энап-Н препаратын және теофиллинді бір мезгілде қолданған кезде энлаприл теофиллиннің жартылай шығарылу кезеңін төмендетуі мүмкін.
Энап-Н преараты мен циметидинді бір мезгілде қолданған кезде эналаприлдіңжартылай шығарылу кезеңі артуы мүмкін.жалпы анестезия кезеңінде немесе жете поляризацияламайтын миорелаксанттарды(мысалы, тубокуроринді) қолданған кезде атериялық гипотензияның қауіпі жоғарылайды.
Энап-Н таблеткаларын бастапқы қабылдаудан кейін ауыр жүрек жеткіліксіздігі мен гипонатриемиясы, ауыр бүйрек жеткілісіздігі, артериялық гипертензиясы немесе әсіресе диуретиктермен емдеу, тұзсыз емдәм, диарея, құсу немесе гемодиализ нәтижесінде гиповолемия жай-күйінде жүрген емделушілердегі сол жақ қарыншаның дисфункциясы бар емделушілерде барлық клиникалық салдарыменартериялық гипотензия байқалуы мүмкін. бастапқы дозаны қабылдаудан кейінгі атеиялық гипотензия мен оның едәуір елеулі салдары сирек және өтпелі құбылыс болып табылады. Егер мүмкін болса, Энап-Н препаратымен емдеуді бастаудың алдында диуретиктерді тоқтату арқылы оны болғызбауға болады.
Артериялық гипотензия пайда болған жағдайда емделушінің басын аласа орналастырып, шалқасынан жатқызу және қажет болғанда физиологиялық ерітіндіні инфузиялау жолымен плазма көлемін түзету керек. Өтпелі артериялық гипотензия емдеуді жалғастыруға қарсы көрсетілім емес. АҚ қалпына келгеннен кейін және айналымдағы қан көлемі толықтырылған соң емделушілер әдетте келесі дозаларды жақсы көтеретін болады.
Бүйрек қызметі бұзылған (креатинин клиренсі 0,5-тен 1,3 мл/сек) емделушілерге сақтықпен қолдану қажет. Гидрохлортиазид қабылдайтын емделушілерде азотемия өршиді. Бүйрек қызметі бұзылған емделушілердепрепараттың жинақталу белгілері байқалуы ықтимал. Қажет болғанда эналаприл гидрохлортиазидтің (Энап-Н немесе Энап-НЛ 20) едәуір төмен мөлшерімен біріктірілуі немесе Энап-Н препаратымен емдеу тоқтатылуға тиіс.
Энап препаратын бүйрек артерияларының екі жақты стенозы бар немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар емделушілерге тағайындамаған дұрыс , өйткені ол бүйрек қызметінің нашарлауын немесе тіпті, бүйректің жедел жеткіліксіздігін (эналаприл әсерін) туындатуы мүмкін. Сондықтан препаратпен емдеуге дейін және одан кейін бүйрек қызметін бақылау қажет.
Жүрегінің ишемиялық аурулары, айқын церебральдық аурулары, қолқа стенозы немесе сол жақ қарыншадан қан ағып шығуына кедергі келтіретін стенозы бар емделушілерге, аретриялық гипотензияның және жүрек, ми және бүйрек перфузиясының болу қаупіне байланысты егде емделушілерге тағайындамау керек.
Емдеу кезеңінде ықтимал тепе-теңсіздікті дер кезінде анықтау және дер кезінде қажетті шаралар қолдану үшін сарысудағы электролиттер концентрациясына тұрақты бақылау жасау қажет. Ұзақ диарея, құсу болған және көктамыр инфузиясын алатын емделушілер үшін электролиттердің сарысулық концентрациясын анықтау міндетті түрде жүргізілуге тиіс.
Энап-Н қабылдайтын емделушілерде ауыздың кебермуі, шөліркеу, әлсіздік, сылбырлық, қозу, ауырсыну мен тырысып қалулар (негізінен балтыр бұлшықеттерінің тартылуы), АҚ-ның төмендеуі, тахикардия, олигурия мен асқазан-ішек бұзылулары (жүрек айнуы, құсу) сияқты электролиттік тепе-теңсіздік белгілерін белсенді түрде анықтау қажет.
Энап-Н бауырының жеткіліксіздігі, немесе бауыр аурулары өршіген емделушілерге сақтықпен қолданылуға тиіс, өйткені гидрохлортиазид тіпті электролиттік тепе-теңдіктің ең аз бұзылуында да бауыр комасын туғызуы мүмкін.
Энап-Н препаратымен емдеу кезінде гипомагниемия және кейде асқын кальциемия пайда болуы ықтимал, олар гидрохлортиазтд әсерімен магний шығарылуыныңжоғарылауы және кальцийдің несеппен шығарылуының төмендеуі нәтижесінде туындайды.
Кальцийдің сарысулық деңгейінің елеулі жоғарылауы жасырын гипертиреоздың белгісі болуы мүмкін. Кейбір емделушілерде гидрохлортиазидтің әсер етуі нәтижесінде асқын урикемия немесе подаграның ауыр өтуі байқалуы ықтимал. Егер қан сарысуында несеп қышқылының жоғарылауы байқалса, емдеу тоқтатылуға тиіс. Ол зертханалық көрсеткіштер қалпына келгеннен кйін барып жалғастырылуы және бұдан былай бақылау арқылы жүргізілуге тиіс.Ішетін гипогликемиялық дәрілермен немесе инсулинмен ем алатын науқастардың бәріне сақ болу қажет, өйткені гидрохлортиазид олардың әсерін әлсіретуі, ал эналаприл күшейтуі мүмкін. Беттің немесе мойынның ангионевротикалық ісінуі пайда болған кезде әдетте емдеуді тоқтату және емделушіге гистаминге қарсы дәрілерді тағайындау жеткілікті болады. Едәуір ауыр жағдайларда (тілдің, жұтқыншақ пен көмекейдің ісінуінде) ангионевротикалық ісінуді адреналинмен емдейді, тыныс алу жолдарының (интубациямен немесе ларингскопиямен) өткізгіштігін ұстап тұру қажет.Энап-Н препаратының гипертензияға қарсы әсері симпатоэктомияда күшеюі мүмкін. Анафилактикалық реакцияның артуы салдарынан Энап-Н препаратын полиакрилонитрилді жарғақшаларды қолданумен гемодиализде жүрген, декстрансульфаттармен аферезге ұшыратылған емделушілерге және араеың немесе жабайы араның уына десенсебилизациялау емшарасының алдындақолдануға болмайлы.
Энап-Н препаратымен емдеу кезінде осының алдында аллергиялық реакциялары немсе бронхтық демікпесі болмаған емделушілерде жоғары сезімталдық реакциясы байқалуы мүмкін. Жүйелі қызыл жегінің өтуі нашарлағаны туралы хабарлар бар.
АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде холестатикалық сары ауру, бауыр некрозы бар және (сирек) өлім-жітіммен аяқталатын бауыр жеткіліксіздігінің бірнеше жағдайы туралы хабарланған. Бұл синдромдардың себептері толық анықталмаған. Сары ауру пайда болғанда және “бауыр” ферменттері белсенділігі жоғарылағанда емдеу дереу тоқтатылуға тиіс, емделушілер бақылауға алынады.
Сонымен бірге сульфониламидтер немесе сульфонилмочевина тобындағы ішетін гипогликемиялық препараттар қабылдайтын емделушілер сақ болулары қажет (түйіспелі жоғары сезімталдық пайда болуы мүмкін).
Емдеу кезінде әсіресе біріктіргіш тіндерінің немесе бүйрегінің ауруы бар емделушілердің дейкоциттер санын ауық-ауық бақылап отыру керек.
Жалпы анестезия кезінде артериялық гипотензияны туындататын дәрілік заттар алған емделушілерде ауқымды хирургиялық операциялардан кейін эналаприл рениннің компесаторлық босап шығуына екінші рет ангиотензин ІІ-нің түзілуін бөгеуі мүмкін. Егер дәрігер артериялық гипотензияның осы механизмін болжаса, емдеу айнлымдағы қан көлемін арттыру арқылы жүргізілуі мүмкін.
Емдеу кезінде электролиттердің, глюкозаның, мочевинаның, креатининнің сарысулық концентрациясына және“бауыр” ферменттерінің белсенділігіне, сондай-ақ несеп ақуыздарына бақылау қажет. Қалқанша маңындағы бездер қызметіне зерттеулер жүргізудің алдында Энап-Н препаратымен емдеуді тоқтату қажет.
Мына кездері:
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Энап-Н автокөлікті басқаруға немесе механизмдермен жұмыс істеуге әсер етпейді, дегенмен негізінен емдеудің басында кейбір емделушілерде артериялық гипотензия мен бас айналуы пайда болуы ықтимал, бұл автокөлікті басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетін төмендетуі мүмкін. Сондықтан емдеуге жауап анықталғанға дейін емдеудің басында авткөлікті басқарудан, механизмдермен жұмыс істеуден және назар аудару жоғарылығын талап ететін басқадай қызметтерді орындаудан бас тарта тұру қажет.
Симптомдары: диурездің артуы, брадикардиямен немесе жүрек ырғағының басқадай бұзылуымен АҚ-ның айқын төмендеуі, құрысулар, парездер, салдық илеус, естен тану (команы қоса), бүйрек жеткіліксіздігі, қышқылдық-сілтілік тее-теңдіктің бұзылуы, қан электролиттік тепе-теңдігінің бұзылуы.
Емдеу: науқастың бас жағын аласртыңқырап жатқызады. Жеңіл жағдайларда асқазанды шаю және тұз ерітіндісін қабылдау, едәуір елеулі жағдайларда - физиологиялық ерітіндіні, плазма алмастырғыштарды көктамырға енгізу. Емделушілердің АҚ-мын, ЖЖЖ-ін, тыныс алу жиілігін, мочевинаның, креатининнің, электролиттердің сарысулық концентрациясын және диурезді бақылау қажет, қажет болғанда – ангиотензин ІІ-ні көкмтамырға енгізу, гемодиализ (эналаприлпттың шығарылу жылдамдығы – 63 мл/мин).
Блистерде 10 таблеткадан.
Картон қорапта қолдану жөніндегі нұсқаулықпен бірге 2 блистер бар.
+250С-ден аспайтынтемпературада, ылғалдан қорғалған жерде сақтау қажет.
Балалар қол жеткізе алмайтын жерде сақтау керек!
3 жыл
Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолданбау керек.
Рецепт бойынша
Өндіруші
КРКА, д.д., Ново Место, Словения
