Біздің компаниямыз жайлы жалпы ақпарат.
Дәрілік затты медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулық
РЕВМОКСИКАМ®
Саудалық атауы
Ревмоксикам®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Мелоксикам
Дәрілік түрі
Инъекцияға арналған 1% ерітінді 1,5 мл
Құрамы
1 мл препараттың құрамында
белсенді зат: 100 % затқа шаққанда 10 мг мелоксикам;
қосымша заттар: меглюмин (N – метилглюкамин), глицин, полоксамер 188, гликофурол, натрий хлориді, натрий гидроксидінің 0,1 М ерітіндісі, инъекцияға арналған су.
Сипаттамасы
Мөлдір сары немесе жасылдау-сары түсті сұйықтық.
Фармакотерапиялық тобы
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Оксикамдар. Мелоксикам.
АТХ коды М01АС06
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сіңірілуі. Мелоксикам бұлшықетішілікинъекциясынан кейін толығымен сіңіріледі. Салыстырмалы биожетімділігі ішу арқылы қолданғандағы осындаймен салыстырғанда 100 % дерлік құрайды.
Сондықтан, бұлшықет ішіне енгізуден ішу арқылы қолдану жолына көшкен кезде дозасын түзету керек емес. Бұлшықетішілік 15 мг инъекциясынан кейін қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясы 1,6-1,8 мкг/мл жуықты құрайды және оған 60-96 минут ішінде жетеді.
Таралуы. Мелоксикам плазма ақуыздарымен, негізінен альбуминмен өте күшті (99 %) байланысады. Мелоксикам синовиальді сұйықтыққа өтеді, онда оның концентрациясы қанплазмасындағыға қарағанда жартысына аз. Таралу көлемі төмен, бұлшықет ішіне немесе вена ішіне қолданғаннан кейін орташа алғанда 11 л, және 7-20 % шегінде жекелеген ауытқулар болып тұрады.
Биотрансформациясы. Мелоксикам бауырда экстенсивті биотрансформацияға ұшырайды. Несепте мелоксикамның төрт түрлі метаболиті идентификацияланған, олар фармакодинамикалық тұрғыдан белсенді болып табылмайды. Негізгі метаболиті, 5´-карбоксимелоксикам (дозасының 60 %-ы) аралық метаболиті 5´-гидроксиметилмелоксикамның тотығуы арқылы түзіледі, ол да аздаған дәрежеде (дозасының 9 %-ы) бөлініп шығады. In vitro зерттеулерден, метаболизм үдерісінде CYP 2C9 маңызды рөл атқаратындығы, ал CYP 3А4 изоэнзимдерінің рөлі аз екендігі туралы болжам жасалады. Пациенттердегі пероксидаза белсенділігі, тағайындалған дозасының сәйкесінше 16 % және 4 % құрайтын басқа екі метаболиті үшін жауапты болуы мүмкін.
Элиминациясы. Мелоксикамның шығарылуы негізінен метаболиттер түрінде, несеппен және нәжіспен тең дәрежеде жүреді. Тәуліктік дозасының 5 %-дан азы өзгеріссіз күйде нәжіспен шығарылады, аздаған мөлшері несеппен бөлініп шығады. Жартылай шығарылу кезеңі енгізуден кейін 13-тен 25 сағатқа дейін ауытқиды. Жалпы плазмалық клиренсі 7-12 мл/мин жуықты құрайды.
Дозаға тәуелділігі. Мелоксикам ішу арқылы және бұлшықет ішіне қолданылатын 7,5 мг-ден 15 мг дейінгі емдік дозасы аралығында дозаға тәуелді фармакокинетикасын танытады.
Науқастардың ерекше топтары
Бауыр/бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер. Бауыр мен бүйректің жеңіл және орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі мелоксикам фармакокинетикасына айтарлықтай әсер етпейді. Бүйректің терминальді жеткіліксіздігі кезінде таралу көлемінің артуы бос мелоксикам концентрациясының жоғарылауына алып келуі мүмкін.
Егде жастағы пациенттер. Егде жастағы ер пациенттерде орташа фармакокинетикалық параметрлері жастау ерікті еркектердегі осындайларға ұқсас. Егде жастағы әйел жынысты пациенттерде екі жыныстың да жас еріктілерімен салыстырғанда AUC мәні жоғарырақ және жартылай шығарылу кезеңі ұзағырақ.
Фармакодинамикасы
Ревмоксикам® – бұл энол қышқылы класына жататын, қабынуға қарсы, ауыруды басатын және ыстықты түсіретін әсерлері бар қабынуға қарсы стероидты емес препарат (ҚҚСП).
Жоғарыда атап көрсетілген әсерлер механизмі Ревмоксикам® препаратының қабыну медиаторлары болып табылатын простагландиндер биосинтезін төмендетумен циклооксигеназаның (ЦОГ) ферментативті белсенділігін тежеу қабілетінен тұрады.
Әсер ету механизмі көбінесе қабыну үдерістерінің дамуына қатысатын спецификалық фермент – циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) іріктеліп тежелісімен байланысты. ЦОГ-2 тежелісі ҚҚСП емдік әсерін қамтамасыз етеді деп саналады, ал тұрақты қатысатын ЦОГ-1 изоферментінің тежелісі асқазан және бүйрек тарапынан жағымсыз әсерлерге себеп болуы мүмкін.
Мелоксикамның ЦОГ-2 қатысты іріктелуі әрі in vitro, әрі in vivo әртүрлі тест-жүйелерде расталған.
Мелоксикам қолданумен байланысты болған АІЖ жоғарғы бөлімдерінің тесілуі, ойық жаралар мен қан кетулер жиілігі төмен және препараттың доза шамасына тәуелді болды.
Қолданылуы
Мыналарды қысқа мерзімді симптоматикалық емдеу:
– ревматоидтық артриттің жедел ұстамасы
– шорбуынданатын спондилит
Қолдану тәсілі және дозалары
Пероральді және ректальді қолдану жолдары қолдануға келмейтін жағдайда бұлшықет ішіне қолданылады. Тәулігіне 1 рет 15 мг бір инъекция.
Тәулігіне 15 мг ДОЗАСЫН АРТТЫРУҒА БОЛМАЙДЫ.
Емнің басында емдеуді бір ғана инъекциямен шектеу керек, емдеудің ең жоғарғы ұзақтығы – негізді түрдегі шектеулі жағдайларда 2-3 күн (мысалы, пероральді және ректальді қолдану жолдары мүмкін болмағанда). Жағымсыз реакцияларды симптомдарын бақылауда ұстау үшін қажетті аса қысқа мерзім ішінде ең төменгі тиімді дозасын қолдана отырып азайтуға болады.
Пациентке симптоматикалық жеңілдетудің қажеттілігін және оның емге жауабын мезгіл-мезгіл бағалап отыру керек.
Пациенттердің ерекше санаттары. Егде жастағы пациенттер және жағымсыз реакциялардың даму қаупі жоғары пациенттер
Егде жастағы пациенттер үшін ұсынылатын дозасы тәулігіне 7,5 мг құрайды. Жағымсыз реакциялардың даму қаупі жоғары пациенттерге емдеуді тәулігіне 7,5 мг-ден (1,5 мл ампуланың жартысы) бастау керек.
Бүйрек жеткіліксіздігі. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар, диализдегі пациенттер үшін, дозасы тәулігіне 7,5 мг-ден аспауы тиіс (1,5 мл ампуланың жартысы).
Бүйректің қалыпты және орташа жеткіліксіздігі бар пациенттерге (атап айтқанда – креатинин клиренсі 25 мл/минуттан жоғары пациенттерге) дозасын төмендету қажет емес. Диализ қолданылмайтын, бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қатысты «Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз.
Бауыр жеткіліксіздігі. Бүйректің жеңіл жәнеорташа жеткіліксіздігі бар пациенттерге дозасын төмендету қажет емес. Бүйректіңауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қатысты «Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз.
Қолдану тәсілі. Препаратты баяу, бөксенің жоғарғы сыртқы квадрантына терең бұлшықетішілік инъекция жолымен, қатаң асептикалық техниканы ұстана отырып енгізу керек. Қайталап енгізген жағдайда оң жақ және сол жақ бөксені кезектестіріп отыру ұсынылады. Инъекция алдында иненің ұшы тамырда тұрмағандығын тексеріп алудың маңызы зор.
Инъекция кезінде қатты ауырсыну болған жағдайда, инъекцияны дереу тоқтату керек.
Егер пациентте ұршық буынының протезі болса, инъекцияны келесі бөксеге жасау керек.
Жағымсыз әсерлері
Зерттеулер деректері мен эпидемиологиялық деректер кейбір ҚҚСП (әсіресе, жоғары дозаларда және ұзақ уақыт емдегенде) қолдану, тамырдағы тромбоздық құбылыстар қаупінің (миокард инфарктісі немесе инсульт сияқты) аздап жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін деп шамалауға мүмкіндік береді.
ҚҚСП-мен емдеу кезінде ісіну, артериялық гипертензия және жүрек жеткіліксіздігі байқалған.
Байқалған жағымсыз әсерлерінің көбінің шығу тегі асқазан-ішектік. Пептидтік ойық жара, тесілу немесе асқазан-ішектен қан кету болуы, кейде, әсіресе егде жастағы пациенттерде өлімге соқтыруы мүмкін. Қолданғаннан кейін жүрек айнуы, құсу, диарея, метеоризм, іш қатуы, диспепсия, абдоминальді ауыру, мелена, ойық жаралы стоматит, колит пен Крон ауруының өршуі байқалды. Гастриттің жиілігі аз байқалды.
Терінің ауыр зақымданулары (SCAR) туралы хабарламалар болды: Стивенс-Джонсон синдромы (СДС) және уытты эпидермалық некролиз (УЭН).
Жағымсыз құбылыстар келесі жіктеуді пайдалана отырып төменде келтірілген: өте жиі ≥ 1/10, жиі ≥1/100 - <1/10 дейін, жиі емес ≥1/1000 - <1/100 дейін, сирек ≥1/10000 - <1/1000 дейін, өте сирек <10000, белгісіз – қолда бар деректердің негізінде анықтау мүмкін емес.
Қан және лимфа жүйесі тарапынан: жиі емес – анемия; сирек – қан талдауы көрсеткіштерінің нормадан ауытқуы (лейкоциттер санының өзгеруін қоса), лейкопения, тромбоцитопения; цитопения (әлеуетті миелоуытты дәрілік заттарды, атап айтқанда метотрексатты бір мезгілде қолданғанда).
Иммундық жүйе тарапынан: жиі емес – анафилаксиялық немесе анафилактоидтық реакциялардан өзге аллергиялық реакциялар; сирек – анафилаксиялық шок, анафилаксиялық реакция, анафилактоидты реакция.
Психика тарапынан: сирек – көңіл-күйдің өзгеруі; белгісіз – сананың шатасуы, бағдардан жаңылу.
Жүйке жүйесі тарапынан: жиі – бас ауыруы; белгісіз – бас айналуы, ұйқышылдық.
Көру ағзалары тарапынан: сирек – конъюнктивит, анық көрмеуді қоса, көрудің бұзылулары.
Есту ағзалары мен вестибулярлық аппарат тарапынан: жиі емес – бас айналуы; сирек – құлақтағы шуыл.
Жүрек тарапынан: сирек – жүрек қағуы.
Тамырлар тарапынан: жиі емес – артериялық қысымның жоғарылауы, бетке қан тебу сезімі.
Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы ағзалары тарапынан: сирек – бронх демікпесінің жедел дамуы (ацетилсалицил қышқылына және басқа ҚҚСП аллергиясы бар пациенттерде).
Асқазан-ішек жолы тарапынан: жиі – іштің ауыруы, диспепсия, диарея, жүрек айну, құсу; жиі емес – асқазан-ішектен жасырын немесе макроскопиялық қан кету, гастрит; сирек – гастродуоденальді ойық жара, колит, эзофагит; өте сирек – асқазан-ішек тесілуі (өліммен аяқталуы мүмкін).
Гепатобилиарлық жүйе тарапынан: жиі емес – бауыр функциясы көрсеткіштерінің өткінші бұзылуы (мысалы, трансаминазалардың немесе билирубиннің жоғарылауы); өте сирек – гепатит.
Тері және теріасты шелмайы тарапынан: жиі емес – қышыну, ангиоэдема; сирек – уытты эпидермалық некролиз, есекжем, Стивенс-Джонсон синдромы; өте сирек – мультиформалы эритема, буллезді дерматит, бөртпе; белгісіз – фотосенсибилизация.
Бүйрек және несеп шығару жүйесі тарапынан: жиі емес – бүйрек функциясы көрсеткіштерінің өзгерістері (қан сарысуындағы креатинин және/немесе мочевинаның жоғарылауы); өте сирек – жедел бүйрек жеткіліксіздігі, несеп шығарудың қиындауы, жедел несеп іркілісі.
Ұрпақ өрбіту жүйесі тарапынан: белгісіз – әйелдердегі бедеулік, овуляцияның кідіруі.
Жалпы бұзылыстар және енгізген жердегі реакциялар: жиі – енгізген жердің ісінуі, енгізген жердегі ауырсыну сезімдері; жиі емес – ісінулер.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
– Мелоксикамға немесе дәрілік заттың басқа құрамдас бөліктеріне, немесе ҚҚСП, аспирин сияқты, әсері осыған ұқсас басқа белсенді заттарға аса жоғары сезімталдық. Мелоксикамды аспирин немесе басқа ҚҚСП қабылдағаннан кейін демікпе симптомдары, мұрын полиптері, ангионевроздық ісіну немесе есекжем туындаған пациенттерге тағайындамау керек;
– анамнезде алдыңғы ҚҚСП емдеумен байланысты асқазан-ішектен қан кету немесе тесілу;
– анамнездегі белсенді немесе қайталанған пептидтік ойық жара / қан кету (ойық жара немесе қан кетудің жекелей расталған екі немесе одан көп жағдайы);
– бауырдың ауыр жеткіліксіздігі;
– бүйректің диализ қолданылмайтын ауыр жеткіліксіздігі;
– анамнездегі асқазан-ішектен қан кету, цереброваскулярлық қан кету немесе қан ұюының басқа бұзылулары;
– гемостаз бұзылыстары немесе антикоагулянттарды бір мезгілде қолдану (қарсы көрсетілімдері енгізу жолымен байланысты);
– жүректің ауыр жеткіліксіздігі;
– коронарлық шунттау (КШ) кезінде периоперациялық ауырсынуды емдеу;
– жүктілік, лактация кезеңі;
– 18 жасқа дейінгі пациенттер.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Өзара әрекеттесуін зерттеулер тек ересектердің қатысуымен ғана жүргізілді.
Гиперкалиемиямен байланысты қауіптер. Кейбір дәрілік заттар гиперкалиемияға ықпал етуі мүмкін: калий тұздары, калий жинақтаушы диуретиктер, ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, ангиотензин ІІ рецепторларының антагонистері, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар, (төмен молекулалы немесе фракцияланбаған) гепариндер, циклоспорин, такролимус және триметоприм.
Гиперкалиемияның басталуы онымен байланысты факторлардың бар-жоқтығына байланысты болуы мүмкін. Егер жоғарыда көрсетілген дәрілік заттар мелоксикаммен бір мезгілде қолданылса, гиперкалиемияның пайда болу қаупі арта түседі.
Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулері.
Қабынуға қарсы стероидты емес басқа препараттар (ҚҚСП) және тәулігіне ≥ 3 г ацетилсалицил қышқылы. Бір рет қабылданатын ≥ 500 мг дозадағы немесе жалпы тәуліктік ≥ 3 г дозадағы ацетилсалицил қышқылын қоса, басқа ҚҚСП-мен біріктіру ұсынылмайды.
Кортикостероидтар (мысалы, глюкокортикоидтар). Асқазан-ішек жолынан қан кету немесе ойық жаралардың пайда болу қаупінің жоғарылығына байланысты, кортикостероидтармен бір мезгілде қолдану сақтықты талап етеді.
Антикоагулянттар немесе гепарин. Тромбоциттер функциясының бәсеңдеуі мен гастродуоденальді шырышты қабықтың зақымдануы салдарынан, қан кетулер қаупі едәуір жоғарылайды. ҚҚСП варфарин сияқты антикоагулянттардың әсерлерін күшейтуі мүмкін. ҚҚСП мен антикоагулянттарды немесе гепаринді гериатриялық тәжірибеде немесе емдік дозаларында бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Бұлшықет ішіне енгізілетіндігіне байланысты, мелоксикамның инъекцияға арналған ерітіндісі антикоагулянттармен емделіп жүрген пациенттерге қолданылмайды.
Гепарин қолданылатын басқа жағдайларда (мысалы, профилактикалық дозаларында) қан кетулер қаупінің жоғарылығына байланысты сақтық қажет.
Тромболитиктік және антиагрегациялық дәрілік заттар. Тромбоциттер функциясының бәсеңдеуі мен гастродуоденальді шырышты қабықтың зақымдануына байланысты, қан кетулер қаупі жоғарылайды.
Серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері (СКҚІТ). Асқазан-ішектен қан кету қаупі жоғары.
Диуретиктер, АӨФ тежегіштері және ангиотензин II антагонистері. ҚҚСП диуретиктер мен гипертензияға қарсы басқа дәрілік заттардың әсерін төмендетуі мүмкін. Бүйрек функциясының бұзылуы бар кейбір пациенттерде (мысалы, дегидратациясы бар пациенттерде немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар, егде жастағы пациенттерде) АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II антагонистері мен циклооксигеназаны бәсеңдететін дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану, әдетте қайтымды болып табылатын бүйректің жедел жеткіліксіздігінің болуы мүмкіндігін қоса, бүйрек функциясының одан әрі нашарлауына алып келуі мүмкін. Сондықтан біріктірілімін, әсіресе егде жастағы пациенттерге сақтықпен қолдану керек. Пациенттер сұйықтықты талапқа сай мөлшерде қабылдауы қажет, сондай-ақ оларда біріктіріп емдеу басталғаннан кейін және әрі қарай мезгіл-мезгіл бүйрек функциясын бақылауға алу керек.
Гипертензияға қарсы басқа дәрілік заттар (мысалы, бета-адреноблокаторлар). Жоғарыда атап көрсетілген дәрілік заттарды қолданғандағы сияқты, бета-блокаторлардың гипертензияға қарсы әсерінің төмендеуі дамуы мүмкін (тамырды кеңітетін простагландиндердің бәсеңдеуі салдарынан).
Кальциневрин тежегіштері (мысалы, циклоспорин, такролимус). ҚҚСП бүйрек простагландиндерінің әсерлерін медиациялауы арқылы кальциневрин тежегіштерінің нефроуыттылығы күшеюі мүмкін. Емдеу кезінде бүйрек функциясын бақылауда ұстау керек. Әсіресе егде жастағы пациенттерде бүйрек функциясын мұқият бақылау ұсынылады.
Деферасирокс. Мелоксикам мен деферасироксты қатарлас қолдану асқазан-ішек тарапынан болатын жағымсыз реакциялар қаупін арттыруы мүмкін. Ол дәрілік заттарды біріктірген кезде сақтық таныту керек.
Фармакокинетикалық өзара әрекеттесу: мелоксикамның басқа дәрілік заттардың фармакокинетикасына әсері.
Литий. Қан плазмасында уытты шамаларға дейін жетуі мүмкін литий концентрациясының деңгейін арттыратын (литийдің бүйректік экскрециясын төмендету арқылы) ҚҚСП туралы деректер бар. Литий мен ҚҚСП бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Егер біріктіріп емдеу қажет болса, емдеудің басында, дозасын таңдаған кезде және мелоксикаммен емдеуді тоқтатқан кезде қан плазмасындағы литий мөлшерін мұқият бақылау керек.
Метотрексат. ҚҚСП метотрексаттың тубулярлық сөлінісін азайтуы, сол арқылы оның қан плазмасындағы концентрациясын арттыруы мүмкін. Осы себепті, метотрексаттың жоғары дозасын (аптасына 15 мг-ден астам) қабылдап жүрген пациенттерге ҚҚСП бірге қолдану ұсынылмайды. ҚҚСП мен метотрексаттың өзара әрекеттесу қаупін метотрексаттың төмен дозасын қабылдап жүрген пациенттерде, соның ішінде бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде де ескеру керек. Егер біріктіріп емдеу қажет болса, қан көрсеткіштері мен бүйрек функциясын бақылауға алу қажет. Егер ҚҚСП мен метотрексатты қабылдау қатарынан 3 күнге созылған жағдайда, сақтық таныту керек, өйткені метотрексаттың плазмадағы деңгейі жоғарылауы және уыттылығын күшейтуі мүмкін. Метотрексаттың фармакокинетикасына (аптасына 15 мг) мелоксикаммен қатарлас емдеу әсер етпесе де, ҚҚСП-мен емдеу кезінде метотрексаттың гематологиялық уыттылығы арта түседі деп есептеу керек (жоғарыдан, сондай-ақ «Жағымсыз әсерлері» бөлімін қараңыз).
Пеметрексед. Мелоксикамды пеметрекседпен қатарлас қолданғанда, бүйректің жеңіл және орташа жеткіліксіздігі бар пациенттерде (креатинин клиренсі 45-тен 79 мл/минутқа дейін), мелоксикамды қабылдауды пеметрексед енгізілгенге дейін 5 күнге, енгізілетін күні және енгізілгеннен кейін 2 күнге тоқтата тұру керек. Егер мелоксикамның пеметрекседпен біріктірілімі қажет болса, пациенттерді әсіресе, миелосупрессия мен асқазан-ішектік жағымсыз реакциялардың пайда болуына қатысты мұқият бақылау керек. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 45 мл/минуттан төмен) пациенттерде мелоксикамды пеметрекседпен қатарлас қолдану ұсынылмайды.
Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде (креатинин клиренсі ≥ 80 мл/мин), мелоксикамның 15 мг дозалары пеметрекседтің элиминациясын төмендетуі, соның салдарынан, пеметрекседпен байланысты жағымсыз реакциялардың туындау жиілігін арттыруы мүмкін. Осылайша, бүйрек функциясы қалыпты (креатинин клиренсі ≥ 80 мл/мин) пациенттер үшін 15 мг мелоксикамды пеметрекседпен бір мезгілде тағайындаған кезде сақтық таныту керек.
Фармакокинетикалық өзара әрекеттесу: басқа дәрілік заттардың мелоксикам фармакокинетикасына әсері.
Холестирамин мелоксикамның шығарылуын бауырішілік айналымын бұзу арқылы жеделдетеді, сондықтан мелоксикамның клиренсі 50%-ға жоғарылайды, ал жартылай шығарылу кезеңі 13±3 сағатқа дейін төмендейді. Бұл өзара әрекеттестік клиникалық тұрғыдан маңызды болып табылады.
Антацидтермен, циметидинмен және дигоксинмен бір мезгілде қабылдағанда, клиникалық тұрғыдан елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттестік анықталған жоқ.
